Karna's previous birth secret (கர்ணனின் பூர்வ ஜென்ம இரகசியம் )

Do you know Karna's previous birth secret?

The legend of the Mahabharata, Karna, is a pandava based is known to this world after his death.

Karna also came to know this Only a few days before his death.

That's also by Krishna's play!

Why Karna has such a critical life?

The answer is in Karna's previous birth.

Yes! In previous birth Karna was a monster named Sahasra kavasan.

He was attacking Lords & Devas for no reason.

According to the gift he received from Lord Brahma, his body was tied with a thousand mantle of shirts.

No one can kill him without removing that thousand mantles.

The soldier who wants to attack him should observe 12 years meditation, and after that he has to fight with him continuously for 12 years, only then he will be able to destroy one of those thousand mantles.

Thus, for 24 years, one has to do the fiery meditation & the war & the yagna, to destroy those thousand shields one after the other.

However, it is impossible for ordinary humans to achieve this.

Therefore, all the atrocities committed by Sahasra Kavasan on Gods continued.

The Devas and Gods prayed to Lord Mahavishnu to help eradicate the devastation from Sahasra Kavasan.

Lord Maha Vishnu, who has mercy on the Heaven, has destroyed the cruelty and comforted the inhabitants of Narasimha (ie Naran himself and Narayanan himself) in his two forms.
It happened as follows.

They jointly tried to kill Sahasra Kavachan.

Naran had a penance for 12 years and by that time Narayanan fights with a monster and destroy the mantle shield. With continuous fight & penance together for many years, he break 999 mantles successfully.

By the time Brahma Pralayam arised.

Sahasra Kaavana reached Surya Loka with one shield.  Sun God knows that,'Even if he is monster, if he requests shelter, it is my duty to provide'.
He is the sun god who realized that his duty to provide shelter to him. He ordered him to be in his Surya Loka.

Sahasra Kavachan used to shelter at the sun god and he who used to worship him as His favourite god. His, that life was completed in the Surya loka.

This Sahasra Kavachan was born in the name of Karna as the Surya's son in the next Janma  with a remaining one shield.

This shield is also to be cut!

For this purpose, Lord Mahavishnu was born in the form of Arjuna(as Naran), and Krishna (as Narayanan).

12 Years Pandavas spent in forest as penance.

After that, Indra approaced Karna & requested that shield. Karna also removed it & gave to Indra.

Arjuna was able to kill Karna because the shield was removed from Karna.

Similarly, There is a reason for our birth life.

For all the things that happen in our lives, the reason is the previous Janma Karmas.

Karna's life style proves this truth. We are not even born in the world without reason. Hence we should not try to escape from this life, without completing our purpose.
It is against God and God does not like it as we try to escape from our responsibility.
God has entrusted us.

So let's finish the job successfully. We will wait till the Lord calls and we will go to his Thiruvadi(Holy foot) at the time of HIS call.


Tamil version received in Whatsapp forward
---------------------------------------------------

கர்ணனின் பூர்வ ஜென்ம இரகசியம் உங்களுக்கு தெரியுமா ?

மகாபாரதத்தில் வரும் மாவீரன் கர்ணன் ஒரு பாண்டவ புத்திரன் என்ற இரகசியம் அவன் இறந்த பிறகே உலகம் அறிந்தது.

கொடைக்குப் பெயர் பெற்ற கர்ணனோ இறப்பதற்கு சில நாட்கள் முன்பு தான் அறிந்திருந்தான்.

அதுவும் கிருஷ்ண பகவானின் லீலையால்!

மிகவும் நல்லவனான கர்ணனுக்கு ஏன் இப்படிப்பட்ட ஒரு வாழ்வு?

இதற்கு விடை கர்ணனுடைய பூர்வ ஜன்ம இரகசியத்தில் உள்ளது.

ஆம்! பூர்வ ஜன்மத்தில் கர்ணன் சஹஸ்ர கவசன் என்ற அசுரனாக இருந்தான்.

தேவர்களை நிர்தாட்சண்யமின்றி தாக்கி வந்தான்.

பிரம்ம தேவனிடம் அவன் பெற்ற வரத்தின் படி அவனுடைய சரீரம் ஆயிரம் சட்டைகளால் போர்த்தப்பட்டிருந்தது.

எவரும் அந்த ஆயிரம் சட்டைகளை நீக்காமல் அவனைக் கொல்ல முடியாது.

அவனைத் தாக்க விரும்பும் வீரன் 12 வருடங்கள் தவமிருந்து விட்டு, அதன் பின்னர் 12 வருடங்கள் அவனுடன் தொடர்ந்து போர் புரிந்தால் ஆயிரம் கவசங்களுள் ஒன்றை அறுக்க முடியும்.

இவ்வாறு 24 வருடங்கள் வீதம் தவமும், போரும், யாகமும் செய்து ஆயிரம் கவசங்களை ஒன்றன் பின் ஒன்றாக அறுத்தெறிந்தால் சஹஸ்ர கவசன் மடிவான்.

எனினும், இதனைச் சாமான்ய மனிதர்களால் சாதிக்க இயலவில்லை.

எனவே, சஹஸ்ர கவசன் தேவர்களுக்கு செய்யும் கொடுமைகள் அனைத்தும் தொடர்ந்தன.

அமரர்கள் மகாவிஷ்ணுவை நாடி அசுர உபாதையை ஒழிக்க உதவுமாறு வேண்டினர்.

விண்ணவர் மீது இரக்கம் கொண்ட மகாவிஷ்ணு அசுரர் கொடுமையை ஒழித்து அமரவாசிகளுக்கு ஆறுதல் உண்டு பண்ணத் திருவுளம் கொண்டு நர நாராயணர்களாக (அதாவது நரனும் அவரே, நாராயணனும் அவரே) தனது சக்தியை இரண்டு விதத்தில் வடிவமைத்தார். இப்படியாக அவதரித்தார்.

ஸஹஸ்ர கவசனை ஸம்ஹரிப்பதற்கு அவர்கள் கூட்டு முயற்சி செய்தனர்.

நரன் 12 வருடங்கள் தவம் புரிய, நாராயணர் அசுரனுடன் போர் புரிந்து கவசமொன்றை அறுத்துத் தள்ளினார். இப்படிப் பல வருடங்கள் விடா முயற்சி செய்து 999 கவசங்களை நர, நாராயணர்கள் அறுத்து எறிந்தனர்.

இதற்குள் பிரம்ம பிரளயமே வந்து விட்டது.

எஞ்சி நின்ற ஒரு கவசத்துடன் சஹஸ்ர கவசன் சூரிய லோகம் போய்ச் சேர்ந்தான். ‘தன்னைத் தேடி வந்து அபயம் கேட்டவன் அரக்கனாக இருந்தாலுமே! அவனுக்கு அடைக்கலம் அளிக்க வேண்டிய கடமை தன்னுடையது’ என்பதை உணர்ந்த சூரிய தேவன். அவனைத் தனது சூரிய லோகத்தில் இருக்குமாறு பணித்தார்.

சஹஸ்ர கவசன் தனக்கு அடைக்கலம் அளித்த சூரிய தேவனையே தனது இஷ்ட தெய்வமாக பாவித்து வணங்கி வந்தான். சூரிய லோகத்திலேயே அவனது அப்பிறவி முடிந்தது.

இந்த சஹஸ்ர கவசனே அடுத்த ஜன்மத்தில் சூர்ய புத்திரனாக கர்ணன் என்ற பெயரில் மீதமுள்ள (பூர்வ ஜன்ம கவசம்) ஒரு கவசத்தோடு பிறப்பெடுத்தான்.

இந்தக் கவசமும் அறுக்கப்பட வேண்டியதே!

இந்தக் காரியத்திற்காகவே பகவான் மகாவிஷ்ணு நர ரூபத்தில் அர்ஜுனனாகவும், நாராயண அம்சத்தில் கிருஷ்ணனாகவும் ஜனித்தனர்.

12 ஆண்டுகள் பாண்டவர்கள் வனவாசம் செய்தது. அந்த நரனுடைய 12 வருடத் தவமேயாகும்.

ஒரு கவசத்தை இந்திரன் மூலம் நீக்கிய விஷயம் நாம் எல்லோரும் அறிந்ததே.

கவசம் நீங்கியதால் தான் அர்ஜுனனால் கர்ணணை கொல்ல முடிந்தது.

இதே போலத் தான், நம்முடைய இந்த ஜன்ம வாழ்க்கை நிகழ்வுக்கும் ஒரு காரணம் உண்டு.

நமது வாழ்வில் நடக்கும் அனைத்து விஷயங்களுக்கும் காரணம், பூர்வ ஜன்மக் கர்மாக்கள் ஆகும்.

கர்ணனின் வாழ்க்கை அமைந்த விதம் இந்த உண்மையை நிரூபிக்கிறது. நாமும் கூட அப்படித் தான் காரணம் இல்லாமல் இந்த உலகத்தில் பிறக்க வில்லை. அதனால் வந்த வேலை முடியாமல் உலகத்தை விட்டுச் செல்ல முயற்சிக்கக் கூடாது (அதவாது வாழ்க்கை வெறுக்கும் படியாக சில தருணங்கள் அமைந்தாலும் தற்கொலை என்னும் முடிவை எடுக்கவே கூடாது. அது இறைவனுக்கு எதிரானது. இறைவன் அதனை விரும்பமாட்டார். இறைவன் நம்மிடம் ஒப்படைத்த ஒரு பொறுப்புள்ள வேலையை நாம் தட்டிக் கழித்து விடுவதற்கு சமானம் இது)

அதனால் வந்த வேலையை வெற்றிகரமாக முடிப்போம். இறைவன் அழைக்கும் வரை காத்திருந்து பக்குவமான நேரத்தில் அவன் அழைக்கும் சமயம் அவன் திருவடி சென்றடைவோம்.

When Devotion mingles with the other / *பக்தி* இணையும்போது...

* Mind Impressed One*
 
👉
When Devotion mingles with Saadham (Food), It will become Prasadam!

👉
When Devotion mingles with hunger, it becomes fasting.

👉
When Devotion mingles with water, it becomes Theertham.

👉
When Devotion mingles with travel, it becomes Yatra.

👉
When Devotion mingles with music, it becomes Keerthana.
 
👉
When the house is filled with Devotion, it will become a Temple

👉
When the action contains Devotion, it becomes serving (Seva).

👉
When the devotion mix with Brahmacharya, he becomes saint.
 
👉
It becomes completely spiritual only when devotion occupies your family! *
 
🙇
A man becomes devious when he completely occupies with Devotion! *
 
🙏
At the end of divinity, human being attains wisdom .. !!

🌼
Namashivaya Vazhga



*மனதை கவர்ந்த பதிவு* ( படித்ததில் பிடித்தது )

👉
சாதத்துடன் *பக்தி* இணையும்போது அது *பிரசாதமாகிவிடும்.!*

👉
பட்டினியுடன் *பக்தி* சேரும்போது அது *விரதமாகிவிடும்.!*

👉
தண்ணீருடன் *பக்தி* சேரும்போது அது *தீர்த்தமாகிவிடும்.!*

👉
பயணத்துடன் *பக்தி* சேரும்போது அது *யாத்திரையாகிவிடும்.!*

👉
இசையுடன் *பக்தி* சேரும்போது அது *கீர்த்தனையாகிவிடும்.!*

*👉
பக்தியில்* வீடு திளைக்கும்போது, அது *கோயிலாகிவிடும்.!*

👉
செயல்களுடன் *பக்தி* சேரும்போது, அது *சேவையாகிவிடும்.!*

👉
பிரம்மச்சரியத்தோடு *பக்தி* சேரும் போது அது *துறவறம்* ஆகின்றது.!

*👉
இல்லறத்தோட பக்தி சேரும் போது தான் அது ஆன்மீகம் ஆகின்றது.!*

*🙇
ஒருவனை பக்தி ஆக்கிரமிக்கும்போது அவன் மனிதனாகிவிடுகிறான்.!*

*🙏
மனிதனுள் பக்தி முழுமையடையும் போது ஞானியாகிவிடுகிறான்..!!*

*🌼
நமசிவாய வாழ்க* 

(Received as Whatsapp forward)

Machamuni rishiyar / Mandooga muni Rishiyar (மச்சமுனி/ மண்டூக ரிஷி)

Machamuni rishiyar / Mandooga muni Rishiyar

We know that all of our Siddhars were in the cradle of the earth in the vicinity of the imagination. As long as they come out of the Samadhi, they will stay for a long time. Like some frogs and fishes *

In hot or frosty periods, the frogs are placed themselves in the underground beneath the earth, after absorbing excess water. It feeds on the outer skin of body and fat in its body. When the monsoon rains, the water begins to penetrate into the earth and then they realize it and come up to the earth and make a normal life casually. These are just as normal as what we have to do. How much Effective it is when we keep ourself in Samadhi (#Hibernation) state for few months.!!

Until then there was no frogs in the rain and we were surprised to see how frogs came in the few hours suddenly. Likewise, when the water drains in pond, fishes apply heavy mud over their body and hide themselves.. In its lungs, the excess oxygen is stored as in the frog. Nature is the Creator!

Who knows whether the Machamuni rishiyar / Mandooga muni Rishiyar are as a fish and frog doing Samadhi and coming from the Samadhi when it rains.!!!!

 

Tamil version
------------------

மச்சமுனி/ மண்டூக ரிஷி
 
நம் சித்தர்கள் எல்லோரும் கற்பம் உண்டபின் வாசியில் நிலைத்து பூமிக்கடியில் சமாதியில் இருந்ததை நாம் அறிவோம். சமாதிவிட்டு வரும்வரை அவர்கள் பலகாலங்கள் அப்படியே நிலைத்திருப்பார்கள். அவர்களைப்போலவே *சில வகையான தவளைகள், மீன்கள்* இப்படிச் செய்கிறது.

அதிக வெப்பம் அல்லது உறைபனி காலங்களில் பூமிக்கு அடியில் பதுங்கு குழி அமைத்து தவளைகள் தங்கிடும். அதிக நீரை உறிஞ்சிக் கொண்டபின் அங்கேபோய் பதுங்கும். தன் உடலிலுள்ள மேல்தோல் மற்றும் கொழுப்பை அது உணவாகக் கொண்டு உயிர்வாழும். நடமாட்டம் இல்லாததால் சக்தி வீணாகாது.. எப்போது பருவமழை பொழிகிறதோ, பூமிக்குள் நீர் ஊடுருவத் தொடங்குமோ அப்போது அதை உணர்ந்துகொண்டு பூமிக்கு மேலே வந்து இயல்பு வாழ்க்கை மேற்கொள்ளும். நாம் எதைச் செய்ய பிரயத்தனப் படவேண்டுமோ அதை இவை சாதாரண இயல்பாகச் செய்கிறது. சில மாதங்கள் #சமாதியில் இருந்துவிட்டு (#Hibernation) வருவது எத்தகைய பேறு!

அதுவரை தவளைகள் இல்லாத நிலத்தில், மழை பெய்ததும் இரண்டு சாமத்தில் திடீரென தவளைகள் எப்படி கபகபவென வந்தது என்று ஆச்சரியப் படுவோம். அதுபோல் மீன்களும் குளம் வற்றும்போது கனமாக சேறு பூசிக்கொண்டு உள்ளேபோய் பதுங்கும். அதன் நுரையீரலில் அதிகப்படியான பிராண வாயுவை தேக்கிக்கொண்டு தவளையைப்போலவே செயல்படும். இயற்கையின் சிருஷ்டி அலாதிதான்!

அதுவரை மீனாய் /தவளையாய் இருந்த மச்சமுனி/ மண்டூக ரிஷியார் கூட்டம் சமாதியில் இருந்துவிட்டு பூமிக்கு மேலே வருகிறார்களோ என்னவோ... யார் அறிவார்? பூமிக்குள்ளிருந்து வெளிவரும்போது அதைக் காண்பது சாப-பாவ விமோச்சனமே!

(Whatsapp forward from - *சித்தர்களின் குரல்*)

Why Dhritarashtra is blind? திருத்ராஷ்ட்ரனுக்கு ஏன் கண் குருடானது? Why he had hundred children? ஏன் அவனுக்கு நூறு குழந்தைகள்?

#Why Dhritarashtra is blind?
#Why did his hundred children dead?

The end of the battle of the Kurukshetra was completed by the Crowning Ceremony of Dharma.

By that time Dhritarashtra asked Krishna,

"Krishna, Although I was blind, I ruled with Dharma with the suggestions from Vidhura. Even then, What's the reason? why my hundred sons have died without even one is left?"

Krishna said without directly answering to it, "I'll tell you a story and then ask a question. If you answer me for that, then I'll answer you! "

Lord, said the following story.

Once upon a time, there was a poor man joined as a Cook to a Perfect King.
He gave special attention to King's food, more attention towards the taste, health etc..
So he become the Chief chef of the King's kitchen very soon.

One day, In order to introduce a different taste of the food to King, he had a very preposterous idea. Accordingly, he caught a Swan from the palace pool and cooked it secretly and served the food to the king.

Not knowing what is cooked, the king in the flavor of the appetite, loves it very much and had the food. As he felt delicious, he appreciated and commanded the cook for the same food often. Also he gifted the cook with gold and diamonds.


Dhritarashtra, now tell me ... Who is the most sinner among the King and Cook? The Lord asked.

Dhritarashtra with deep thought, replied to Krishna, "O! Krishna! Vasishthir's cook was unknowingly served the meat contained food on him. But Vasishthar found it and cursed him. But, This king does not have that discernment and warning!

Cooker's desired for money and gifts. So his mistake is legible. But for many days, it is the king who does not find that meat."

Krishna replied with Smiling eyes, "Dhritarashtra! I appreciated you for your jurisprudence, even if you are a king, You agreed that the King was not fair. Such a jurisprudence Keeps you in the House of Representatives Bhishma and Drona. Also A good wife and a hundred children with good life for you."

"But my narrated story is about you."

"You have eaten one hundred of your Swan chicks in the last birth. You have lost your hundred children that Swan chick's mothers have suffered from the tragedy and so you suffer the same."

"Even you were having eyes in last birth and you couldn't differentiate between vegetarian and non-vegetarian food in your previous birth, And then why do you need the eye? That is why you are blind in this birth."

"There is no injustice in the grace of the goddess. Everyone will live according to his own fate!" said Krishna.

Dhritarashtra realized that he had shot himself.



Note: ** Following Tamil version is received in whatsapp forward **



#திருத்ராஷ்ட்ரனுக்கு_ஏன்_கண் #குருடானது?#ஏன்_அவனுக்கு_நூறு #குழந்தைகள்?

குருசேஷத்திர போர் முடிந்து, தர்மருக்கு முடிசூட்டுவிழா நடந்துகொண்டிருந்தது.அப்போது திருதராஷ்டிரன், கிருஷ்ணரிடம்,

"கிருஷ்ணா நான் குருடனாய் இருந்தபோதிலும், விதுரர் சொல்கேட்டு தர்ம நியாயங்களுடன் அரசாட்சி செய்தேன்.அப்படியிருக்க ஒருவர்கூட மீதமில்லாமல் எனது நூறு மைந்தர்களும் இறந்ததற்குக் காரணம் என்ன?" என்றார்.

கிருஷ்ணர்அதற்கு நேரடியாக பதில் சொல்லாமல், "உனக்கு நான் ஒரு கதை கூறுகிறேன். அதன் பின் ஒரு கேள்வி கேட்கிறேன். நீ அதற்கு பதில் சொன்னால், நான் உனக்கு பதில் தருகிறேன்!" என்ற பகவான், கதையைக் கூறினார்.

"நீதி தவறாது ஆட்சி செய்த ஓர் அரசனிடம் மிகவும் வறியவன் ஒருவன் சமையற்காரனாகச் சேர்ந்தான்.மிகச் சுவையாக சமைப்பது, அரசரை பிரத்யேகமாகக் கவனிப்பது என அவன் எடுத்துக் கொண்ட முயற்சிகளினால் வெகு சீக்கிரமே தலைமை சமையல் கலைஞனாக உயர்த்தப்பட்டான்."

"அரசருக்கு வித்தியாசமான சுவையை அறிமுகப்படுத்தி பரிசு பெறும் நோக்கில், அவனுக்கு விபரீதமான யோசனை தோன்றியது. அதன்படி, அரண்மனைக் குளத்தில் இருந்த அன்னத்தின் குஞ்சு ஒன்றினைப் பிடித்து ரகசியமாய் சமைத்து, அரசருக்குப் பரிமாறினான்."

"தான் சாப்பிடுவது இன்னதென்று தெரியாமல் அப்பதார்த்தத்தின் சுவையில் மயங்கிய மன்னர், அதை மிகவும் விரும்பிச் சாப்பிட்டதோடு அடிக்கடி அதை சமைக்கவும் கட்டளை இட்டு, சமையற்காரனுக்கு பெரும் பரிசும் அளித்தார்."

"திருதராஷ்டிரா, இப்போது சொல்... அரசன், சமையல் கலைஞன் இருவரில் அதிகம் தவறிழைத்தவர் யார்? " என்று பகவான் கேட்டார்.

"வசிஷ்டரின் சமையற்காரன் தான் அறியாமலே புலால் கலந்த உணவை அவருக்கு வைத்து விட்டார். ஆயினும் வசிஷ்டர் அதைக் கண்டுபிடித்து, அவனுக்கு சாபமிட்டார்.அந்த விவேகமும் எச்சரிக்கையும் இந்த அரசனிடம் இல்லையே! சமையற்காரன் பணம், பரிசுகளுக்கு ஆசைப்பட்டிருப்பான். அதனால் அவன் செய்த தவறு சிறியது. ஆனால் பல நாட்கள் அசைவம் உண்டும் அதைக் கண்டுபிடிக்காத அரசன்தான் அதிக தவறிழைத்தவன் ஆகிறான்! " என்றார், திருதராஷ்டிரன்.

புன்னகைத்த கண்ணன்,

" திருதராஷ்டிரா! நீயும் ஓர் அரசனாக இருந்தும், நியாயம் தவறாது, மன்னவன் செய்ததே தவறு! என கூறினாய். அத்தகைய நீதி பரிபாலனம்தான் பீஷ்மர், துரோணர், போன்ற சான்றோர் சபையில் உன்னை அமர்த்தியது. நல்ல மனைவி,நூறு குழந்தைகள் என நல்வாழ்க்கையைத் தந்தது. ஆனால், நான் சொன்ன கதை உன்னைப் பற்றியதுதான்."

"சென்ற பிறவியில் நீயே உன் தவறால் நூறு அன்னக் குஞ்சுகளை உணவாகச் சாப்பிட்டிருக்கிறாய்.அந்த அன்னங்கள், அதன் தாயார் எத்தகைய துயரும், வேதனையும் அடைந்திருக்கும் என்பதை உன் நூறு பிள்ளைகளை இழந்து நீ அறிந்துகொள்கிறாய்."

"ஆனால் தினம் தினம் பார்த்தும் உனக்கு சைவ, அசைவ உணவுகளுக்கிடையே வேறுபாடு தெரியவில்லை. அப்புறம் உனக்கு, கண் எதற்கு? அதனாலேயே நீ குருடனானாய்."

"தெய்வத்தின் சன்னிதானத்தில் ஒரு போதும் நீதி தவறாது. அவரவர் வினைக்கேற்பவே அவரவர் வாழ்வு அமையும்!" என்றார்.

தன்வினையே தன்னைச் சுட்டதென்பதை உணர்ந்த திருதராஷ்டிரன் வாயடைத்து நின்றான்.